ในปี ค.ศ. 1810 ชาวอังกฤษพยายามอนุรักษ์ให้ดีขึ้น
มนุษย์ใช้เวลากว่า 100 ปีในการสร้างกระป๋องที่ดึงได้ง่ายมาก

ในปีพ.ศ. 2502 ชาวอเมริกันได้ประดิษฐ์กระป๋องขึ้น และพวกเขาแปรรูปวัสดุของฝากระป๋องเองจนกลายเป็นหมุดย้ำ ติดวงแหวนดึงและตอกหมุดให้แน่น เพื่อให้ได้คะแนนที่เหมาะสม และกลายเป็นฝาครอบที่ดึงง่ายโดยสมบูรณ์
ต้องบอกว่าการออกแบบนี้ดีจริงๆ ซึ่งทำให้ภาชนะโลหะได้รับการพัฒนาเชิงคุณภาพ ในช่วงปี 1970 และ 1980 สายการผลิตกระป๋องค่อยๆ ย้ายจากสหรัฐอเมริกาไปยังญี่ปุ่น เกาหลีใต้ และที่อื่นๆ

ในช่วงต้นทศวรรษ 1980 โรงเบียร์ชิงเต่าของจีนนำเข้าการพิมพ์ที่สวยงามทั้งหมดกระป๋องอลูมิเนียมสองชิ้นจากประเทศญี่ปุ่นเพื่อตอบสนองความต้องการบรรจุภัณฑ์ของผลิตภัณฑ์เพื่อการส่งออกซึ่งเปิดฉากสู่การใช้กระป๋องขนาดใหญ่ในประเทศจีน

ผลิตภัณฑ์ของอุตสาหกรรมบรรจุภัณฑ์โลหะมีทุกชนิดกระป๋องโลหะซึ่งสามารถแบ่งออกเป็นสามกระป๋องและสองกระป๋อง
กระป๋องสามชิ้นเป็นบรรจุภัณฑ์โลหะที่ประกอบด้วยสามส่วน: ตัวกระป๋อง ฝาปิดด้านบน และฝาปิดด้านล่าง โดยมีแผ่นเหล็กเคลือบดีบุกเป็นวัสดุหลัก
สินค้าสองชิ้นหมายถึงบรรจุภัณฑ์โลหะที่ประกอบด้วยสองส่วน คือ ตัวเครื่องและฝาปิดด้านบน โดยมีอะลูมิเนียมเป็นวัสดุหลัก
อุตสาหกรรมปลายน้ำที่ทั้งสองเผชิญอยู่นั้นไม่เหมือนกัน และควรใช้กระป๋องสามชิ้นในบรรจุภัณฑ์เครื่องดื่มเพื่อสุขภาพ นมผง เครื่องดื่มชา และผลิตภัณฑ์อื่น ๆ เป็นหลัก กระป๋องสองชิ้นส่วนใหญ่จะใช้สำหรับเครื่องดื่มอัดลม เช่น โคล่าและเบียร์ และเครื่องดื่มแบบเป่าลมอื่นๆ