กระป๋องขาดแคลนทั่วสหรัฐอเมริกา ส่งผลให้ความต้องการอะลูมิเนียมเพิ่มมากขึ้น ทำให้เกิดปัญหาใหญ่สำหรับผู้ผลิตเบียร์อิสระ

หลังจากความนิยมของค็อกเทลกระป๋องได้บีบความต้องการอะลูมิเนียมในอุตสาหกรรมการผลิตที่ยังคงฟื้นตัวจากการขาดแคลนเนื่องจากการล็อกดาวน์รวมถึงการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ของซัพพลายเออร์ อย่างไรก็ตาม ยังได้กล่าวเสริมอีกว่าระบบรีไซเคิลระดับชาติทั่วสหรัฐอเมริกากำลังประสบปัญหาเพื่อรวบรวมกระป๋องให้เพียงพอต่อความต้องการ และในขณะที่ระบบยางล้อกำลังทรุดตัวลงภายใต้นโยบายที่ล้าสมัยซึ่งทำให้ผู้คนรีไซเคิลได้ยากขึ้น ก็มีผลกระทบอย่างมากต่อสภาพการณ์ของผู้ผลิตเบียร์

การขาดแคลนดังกล่าวตอกย้ำให้เห็นว่า ถึงแม้เบียร์ในกระป๋องและค็อกเทลในกระป๋องจะได้รับความนิยม แต่ก็ยังมีปัญหาที่ไม่บรรเทาลงกับห่วงโซ่อุปทานและการรีไซเคิล โดยระบุว่าสถานการณ์ดังกล่าวอาจทำให้ธุรกิจประสบความสำเร็จได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื่องจากผู้ผลิตพัดลมรายใหญ่ที่สุดบางรายกำหนดคำสั่งซื้อขั้นต่ำ ส่งผลให้คราฟต์เบียร์ออกจากตลาดได้อย่างมีประสิทธิภาพ

ปัจจุบัน อลูมิเนียมประมาณ 73% สามารถมาจากเศษขยะรีไซเคิล แต่เมื่อความต้องการค็อกเทลกระป๋องเพิ่มสูงขึ้นในรัฐแคลิฟอร์เนียโดยเฉพาะ จึงมีความจำเป็นเร่งด่วนที่ต้องรับทราบว่าศูนย์รีไซเคิลในแหล่งกำเนิดไม่สามารถตามทันได้และจำเป็นต้องดำเนินการบางอย่าง .

ตามข้อมูลจาก California Department of Recycling and Recovery (รู้จักกันในชื่อ CalRecycle) ในช่วงห้าปีที่ผ่านมา อัตราการรีไซเคิลกระป๋องอะลูมิเนียมของรัฐแคลิฟอร์เนียลดลง 20% จาก 91% ในปี 2016 เป็น 73% ในปี 2021

ปัญหาที่เรามี โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสหรัฐอเมริกาเกี่ยวกับกระป๋องก็คือ เราไม่สามารถรีไซเคิลได้เพียงพอ” เมื่อพูดถึงความยากลำบาก โดยทั่วไปแล้ว อัตราการรีไซเคิลกระป๋องโดยรวมในสหรัฐอเมริกาอยู่ที่ประมาณ 45% ซึ่งหมายความว่ากระป๋องมากกว่าครึ่งหนึ่งของอเมริกาถูกนำไปฝังกลบ

ในรัฐแคลิฟอร์เนีย สถานการณ์ได้ลดลงอย่างมาก ตัวอย่างเช่น ในปี 2559 ตามข้อมูลของรัฐ กระป๋องอลูมิเนียมมากกว่า 766 ล้านกระป๋องถูกฝังกลบหรือไม่เคยรีไซเคิลเลย ปีที่แล้วมีจำนวน 2.8 พันล้าน Cindy Le ผู้อำนวยการฝ่ายปฏิบัติการของ Almanac Beer Co. กล่าวว่า “ถ้าเราไม่มีเบียร์ส่งให้ตัวแทนจำหน่าย เราก็ไม่มีเบียร์ที่จะขายผ่านบาร์ในห้องประปาของเรา มันสร้างผลกระทบแบบโดมิโนที่ทำให้เราไม่สามารถขายเบียร์หรือทำเงินได้ นั่นคือการหยุดชะงักที่แท้จริง”

บอลดำเนินการสั่งซื้อรถบรรทุกขั้นต่ำห้าคัน ซึ่งเทียบเท่ากับหนึ่งล้านกระป๋อง สำหรับสถานที่ขนาดเล็ก นั่นคือการจัดหาตลอดชีวิต” แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับการตัดสินใจดังกล่าวว่า "Ball แจ้งเราล่วงหน้าสองสัปดาห์ว่าเราต้องสั่งกระป๋องทั้งหมดสำหรับปีหน้า" ความท้าทายทำให้พวกเขาต้องใช้เงินสดสำรองของโรงเบียร์ไปกับกระป๋องเนื่องจากเขาต้องจ่ายล่วงหน้า แม้ว่าจะไม่มั่นใจว่าคำสั่งซื้อของเขาจะมาถึงด้วยซ้ำ และอธิบายสถานการณ์ว่า “ตอนนี้คุณไม่สามารถรับได้ คุณจะต้อง ต้องรอนานขึ้นสองเท่า” และคร่ำครวญว่าความล่าช้านั้น “ยาวขึ้นสามเท่าและยาวขึ้นสี่เท่า” โดยเสริมว่า “เวลารอคอยสินค้าเพิ่มขึ้นและต้นทุนของเราเพิ่มขึ้น”